Προτιμήσεις cookies

Ξεχάσατε τα στοιχεία σας;

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ

Αναγνωρίστε το έδαφος του κήπου σας

Το έδαφος είναι ο πιο βασικός ρυθμιστής για την ύπαρξη ενός υγιούς κήπου, ώστε τα φυτά που θα φυτέψουμε να αποκτήσουν εύρωστους βλαστούς και άνθη. Έτσι, λοιπόν, πριν κατασκευάσουμε τον κήπο μας, πρέπει να γνωρίσουμε το έδαφος του, για να μπορέσουμε να το βελτιώσουμε αν, όπου και σε όποιον βαθμό χρειάζεται.

Το έδαφος είναι ο πιο βασικός ρυθμιστής για την ύπαρξη ενός υγιούς κήπου, ώστε τα φυτά που θα φυτέψουμε να αποκτήσουν εύρωστους βλαστούς και άνθη. Έτσι, λοιπόν, πριν κατασκευάσουμε τον κήπο μας, πρέπει να γνωρίσουμε το έδαφος του, για να μπορέσουμε να το βελτιώσουμε αν, όπου και σε όποιον βαθμό χρειάζεται.

Το έδαφος είναι ένας σχηματισμός από θρυμματισμένα ορυκτά, που μπορούμε να τα λέμε και εδαφικούς κόκκους (οργανική ουσία που αποτελεί τη θρεπτική ουσία των φυτών), διάκενα και βέβαια νερό.

Οι εδαφικοί κόκκοι διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τις διαστάσεις τους:

  • Στην άμμο,
  • Στην ιλύ,
  • Στην άργιλο

με αντίστοιχα μεγάλους, μεσαίους και μικρούς κόκκους. Έτσι οδηγούμαστε στο να χωρίσουμε τα εδάφη σε τρεις βασικούς τύπους.

Τύποι Εδαφών

Αμμώδη ή ελαφρά εδάφη

Αμμώδη ή ελαφρά εδάφη

Εδώ το ποσοστό της άμμου είναι αρκετά μεγάλο. Στα εδάφη αυτά τα διάκενα είναι μεγάλα, πράγμα που σημαίνει ότι στραγγίζουν και στεγνώνουν γρήγορα. Έχουμε πολύ καλό αερισμό, που βοηθά στην ταχεία αύξηση των ριζών και μεγαλύτερη ικανότητα πρόσληψης οργανικών ουσιών απ' τα φυτά. Τα περισσότερα φυτά επιθυμούν τέτοιου είδους εδάφη, με αντίτιμο το συχνό πότισμα και τη συχνή προσθήκη οργανικών λιπάσματων.

Αργιλώδη ή βαριά εδάφη

Αργιλώδη ή βαριά εδάφη

Τα εδάφη αυτά είναι συμπαγή και βαριά, μια και η άμμος συμμετέχει με μικρό ποσοστό, ενώ η άργιλος με μεγάλο. Τα διάκενα είναι περισσότερα αλλά πολύ μικρά, άρα έχουμε κακό αερισμό και στράγγιση. Συγκρατούν το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία, τα οποία αποπλένονται αργά, αλλά και δύσκολα προσλαμβάνονται από τα φυτά. Χαρακτηριστικό γνώρισμα, ορατό σε αυτά τα εδαφη είναι ότι μετά από παρατεταμένη ξηρασία εμφανίζουν ρωγμές στην επιφάνειά τους. Τα εδάφη αυτά χρειάζονται διάφορα βελτιωτικά όπως περλίτη, άμμο, χούμο κ.λπ.

Πηλώδη ή μεσαία εδάφη

Πηλώδη ή μεσαία εδάφη

Στα εδάφη αυτά η ιλύς συμμετέχει αρκετά . Για παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε το ποσοστό 40% για την άμμο και 20% για την άργιλο. Έχουν τις ενδιάμεσες ιδιότητες των δύο παραπάνω τύπων εδαφών. Βέβαια πρέπει να τονίσουμε ότι στην πραγματικότητα συναντούμε εδάφη που έχουν συνδυασμό των ιδιοτήτων των τριών αυτών τύπων, με αποτέλεσμα να ακούμε συχνά τους όρους αμμοαργιλώδη, ιλυαργιλώδη εδάφη κ.λπ.

Πώς θα αναγνωρίσουμε τον τύπο του εδάφους μας

pirouna
Σίγουρα μπορούμε να μάθουμε τη σύνθεση του εδάφους του κήπου μας πηγαίνοντας ένα ή περισσότερα δείγματα από διάφορα ύψη βάθους του σε εδαφολογικό εργαστήριο. Στην πραγματικότητα όμως ένας προσεγγιστικός τρόπος είναι να πάρουμε λίγο χώμα στα χέρια μας, το οποίο προηγουμένως το έχουμε υγράνει, και να το τρίψουμε μεταξύ των δαχτύλων μας. Η ύπαρξη της άμμου είναι αισθητή και χαρακτηριστική και η ποσότητά της -αναλογικά πάντα με την ποσότητα του χώματος-προδίδει το αμμώδες του εδάφους, ενώ όσο περισσότερο αισθανόμαστε το χώμα να είναι συνεκτικό και να κολλάει στα δάχτυλά μας, τόσο περισσότερο προδίδεται το αργιλώδες του εδάφους.

Όξινα και αλκαλικά εδάφη

Μια άλλη διάκριση των εδαφών με βάση την αντίδρασή τους είναι τα όξινα και αλκαλικά εδάφη. Θα αναφερθούμε λίγο και στη διάκριση αυτή, καθώς πολλές φορές πηγαίνοντας σε κάποιο φυτώριο για αγορά φυτών μας λένε ότι το ένα φυτό δεν κάνει σε όξινα εδάφη και το άλλο σε αλκαλικά. Η οξύτητα και η αλκαλικότητα του εδάφους ορίζεται από το γνωστό στους περισσότερους από μας pH που όταν έχει τιμή κοντά στο 7 θεωρείται ουδέτερο, πάνω από την τιμή αυτή αλκαλικο και κάτω όξινο. Σίγουρα πρακτικός τρόπος της αναγνώρισης της χημικής του ιδιότητας δεν υπάρχει. Μπορούμε όμως εκτός από την προσφυγή μας σε κάποιο εργαστήριο να αγοράσουμε από το εμπόριο κάποια φτηνά αντιδραστήρια, που μοιάζουν με χαρακάκια και μετράμε το pH βασιζόμενοι στην αλλαγή του χρώματος τους, όταν πάνω σε αυτά επαλείψουμε ελαφρώς υγρό χώμα. Τα όξινα εδάφη μπορούμε να τα διορθώσουμε με την προσθήκη ασβεστίου, ενώ τα αλκαλικά με την προσθήκη οργανικών ουσιών. Επανερχόμενοι όμως στη συμπεριφορά των φυτών υπάρχουν αρκετά που παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία στην οξύτητα ή την αλκαλικότητα του εδάφους.

Έτσι μπορούμε να κατατάξουμε τα φυτά ανάλογα με την προτίμηση τους σε:

α) οξύφιλα (π.χ. ροδόδενδρο, αζαλέα, γαρδένια, καμέλια).

β) ασβεστόφιλα (π.χ. τούγια, πυράκανθος, βιβούρνο, γεράνι).

γ) ασβεστόφοβα (π.χ. έλατο, φωτόδενδρο, γκι, κληματίδα).

Συμβουλές

potting xoma
Όπως καταλαβαίνουμε, το έδαφος ειναι ο πιο βασικός ρυθμιστής για την ύπαρξη ενός υγιούς κήπου, ώστε τα φυτά που θα φυτέψουμε να αποκτήσουν εύρωστους βλαστούς και άνθη. Έτσι λοιπόν, πριν κατασκευάσουμε τον κήπο μας, πρεπει να γνωρίσουμε το εδαφός του για να μπορέσουμε να το βελτιώσουμε, αν, όπου και σε ποιό βαθμό χρειάζεται. Πολλές φορές, κοντά σε νεοανεγειρόμενες οικοδομές, που γεμίζουν από υλικά οικοδομών και κυρίως τσιμέντο και ασβέστη, ρίχνουμε κάποιες ποσότητες χώματος σκεπάζοντάς τα, για να δημιουργήσουμε χώρους για κήπο. Αυτό είναι λάθος και καλό είναι να απομακρυνθούν τα υλικά και μετά να προστεθεί το χώμα. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουμε μακροπρόθεσμα τη μερική έως ολική υποβάθμιση και καταστροφή του κήπου μας, που μεταφράζεται σε επιπλέον κόστος για την επιδιόρθωσή του.

ΕΠΑΝΩ